Częścią pracy dietetyka jest edukacja żywieniowa pacjenta. Wielu specjalistów na co dzień zajmuje się głównie edukacją żywieniową poprzez przygotowywanie materiałów edukacyjnych, warsztatów i wykładów. W programie nauczania na różnych uczelniach pojawia się również edukacja żywieniowa jako osobny przedmiot, który kończy się egzaminem bądź zaliczeniem. Nowa propozycja wydawnictwa PWN autorstwa Isobel R. Contento „Edukacja żywieniowa”, licząca prawie 700 stron, w bardzo wyczerpujący sposób omawia to zagadnienie. Książka prowadzi odbiorcę krok po kroku przez wszystkie zagadnienia jakie są związane z edukacją zarówno jednostki jak i grupy począwszy od projektowania poprzez realizację edukacji żywieniowej. 

25 i 26 stycznia 2019 r. w Warszawie odbył się IV Narodowy Kongres Żywieniowy organizowany przez Instytut Żywności i Żywienia. Tegoroczne wydarzenie poświęcone było tematyce otyłości oraz zaburzeń odżywiania wśród dzieci i młodzieży. 

Zagadnienie rozpoznania czynników środowiskowych związanych z przejadaniem się jest obszarem zainteresowania badaczy, ponieważ zmiana tych czynników może zapobiec epidemii otyłości lub pomóc osobom otyłym wprowadzić zdrowsze nawyki żywieniowe. W ciągu ostatnich 30 lat zmieniły się schematy żywieniowe, liczba posiłków spożywanych poza domem, a rozmiary porcji i naczyń wzrosły zarówno w domu, jak i poza nim¹. Jakie czynniki wpływają na to, że jemy więcej niż zaplanowaliśmy, a jakie ograniczają spożycie niezdrowej żywności?

Otyłość można już śmiało nazwać epidemią, która dotyczy nie tylko Stanów Zjednoczonych, ale jest coraz większym problemem w krajach Unii Europejskiej. Według badania EHIS w Polsce w 2014 roku 46% kobiet i 62% mężczyzn borykało się z nadmierną masą ciała¹⁶. Najbardziej martwi jednak przyspieszający wzrost nadmiernej masy ciała wśród nastolatków – wartość ta wzrosła z 16,8% w roku szkolnym 2012/2013 do 22% w roku 2015/2016¹⁷. Głównym tego powodem są nieprawidłowości w diecie i nadmierna podaż energii z pożywieniem w stosunku do wydatków energetycznych. Warto jednak sprawdzić drugą stronę medalu – jak zmieniło się całkowite zapotrzebowanie energetyczne w odpowiedzi na postęp cywilizacyjny i technologiczny oraz jak sobie z tym (nie)radzi ludzki organizm.

Prace przeglądowe sugerują, że dysbioza jelitowa (zaburzenia w składzie ilościowym i jakościowym mikrobioty jelitowej) może przyczyniać się do rozwoju kolki jelitowej, martwiczego zapalenia jelit noworodków (ang. Necrotizing Enterocolitis, NEC), alergii pokarmowych czy atopowego zapalenia skóry (AZS).

Zdecydowana większość osób dotkniętych autoimmunologicznym zapaleniem tarczycy typu Hashimoto leczona jest substytucyjnie, co oznacza farmakologiczne uzupełnienie niedoborowych hormonów tarczycy.

Mięso zwierząt hodowlanych i dzikich jest dla wielu osób istotnym elementem codziennej diety. Mimo że nie jest ono niezbędne w naszych jadłospisach dla utrzymania właściwego zdrowia, to niezaprzeczalnie jest źródłem wysokowartościowego białka, niektórych witamin i składników mineralnych. Ponadto mięso dla wielu ludzi jest również atrakcyjnym sensorycznie dodatkiem do wielu potraw.

Rozpoznanie choroby Alzheimera (z ang. Alzheimer’s Disease, AD) zwykle wzbudza u chorego i jego bliskich głęboki niepokój. Chaos informacyjny, błędne przekonania i uprzedzenia generują u pacjentów reakcje lękowe oraz wpływają na podejmowanie rozmaitych działań mających na celu zachowanie zdrowia i spowolnienie rozwoju choroby.

W 1967 roku zawód “dietetyk” został wpisany do International Standard Classifi cation of Occupations (ISCO). Określono wówczas, iż jest to osoba planująca i nadzorująca przygotowanie diet leczniczych dla osób indywidualnych i grup ludności w szpitalach i zakładach żywienia zbiorowego, a także nadzorująca wybór i sposób przygotowania żywności i potraw oraz uczestnicząca w programach żywieniowych, a także biorąca udział w edukacji społeczeństwa.