Choroba Alzheimera (ang. Alzheimer’s disease) dotyczy obecnie ponad 30 milionów osób na świecie, a wg prognoz demograficznych do 2050 r. zostanie zdiagnozowanych ponad 115 miliona przypadków. Choroba ta dotyka głównie osoby po 65 roku życia i jest najczęstszą przyczyną otępienia w tej grupie wiekowej.
Chłopiec, lat 7. Objawy ze strony układu pokarmowego u chłopca zaczęły się po zakończeniu okresu karmienia piersią, w wieku 6 miesięcy. Pojawiły się wzdęcia, biegunki, całkowity brak apetytu. Pacjent był pod stałą opieką gastroenterologa dziecięcego i przeszedł badania na celiakię, bakteriologiczne i parazytologiczne badania kału oraz USG jamy brzusznej. Wskutek braku jednoznacznej diagnozy lekarz przepisał chłopcu inhibitory pompy protonowej. Dziecko wciąż chudło, występowały zasinienia pod oczami, a także wzdęty brzuch. W celu niedopuszczenia do niedoborów żywieniowych dziecku podawano preparaty odżywcze dla pacjentów niedożywionych.
Nasz organizm stanowi naturalny ekosystem wielu mikroorganizmów, w tym bakterii, grzybów, archeonów i wirusów, który całościowo nazywany jest mikrobiotą. Rezerwuarem dla bakterii jest całe nasze ciało, jednak najwięcej mikroorganizmów zasiedla jelito grube. Właśnie dlatego na temat mikrobioty jelitowej mówi się najwięcej.
Choroba Alzheimera (Alzheimer’s disease – AD) zaliczana jest do chorób zwyrodnieniowych ośrodkowego układu nerwowego. Charakteryzuję się postępującą utratą pamięci i pewnych funkcji poznawczych, takich jak: zdolność uczenia się i myślenia czy zdolność oceny sytuacji.
W ostatnich latach zwiększa się liczba pacjentów, u których obserwuje się współwystępowanie schorzeń w obrębie jelit i zaburzeń psychicznych (np. stany lękowe, depresja, autyzm, schizofrenia).
Nadal trudno wskazać konkretne czynniki wywołujące chorobę Parkinsona. Niestety, brak takiej wiedzy sprawia światu medycznemu ogromny kłopot nie tylko we właściwym leczeniu tego schorzenia, ale przede wszystkim w jego zapobieganiu. Dzięki licznie prowadzonym badaniom na ten temat można jednak zaobserwować pewne prawidłowości pozwalające na zmniejszenie ryzyka wystąpienia tej jednostki chorobowej. Naukowcy podkreślają, iż istotną rolę odgrywa prawidłowy sposób żywienia i prowadzony styl życia.
Średnia długość życia osób z zespołem Downa (ZD) wydłużyła się wielokrotnie w związku z większą wiedzą o chorobie i lepszą opieką zdrowotną. W 1929 roku średnia długość życia wynosiła zaledwie 9 lat, w 1982 roku 35 lat, natomiast w 2002 roku średnia wieku przekroczyła 60 lat1.
Pierwszy artykuł rozpoczynąjący cykl publikacji na temat wsparcia żywieniowego w chorobach otępiennych u osób starszych.
Rozpoznanie choroby Alzheimera (z ang. Alzheimer’s Disease, AD) zwykle wzbudza u chorego i jego bliskich głęboki niepokój. Chaos informacyjny, błędne przekonania i uprzedzenia generują u pacjentów reakcje lękowe oraz wpływają na podejmowanie rozmaitych działań mających na celu zachowanie zdrowia i spowolnienie rozwoju choroby.
