To, że skład diety wpływa na różnorodność mikrobioty w naszych jelitach jest już faktem. Okazuje się, że wpływ na to kto i w jakiej ilości zamieszkuje nasze jelita, mogą mieć również składniki mineralne.
Głównie w celu modulowania składu mikroflory jelitowej skupiamy swoją uwagę na prebiotykach będących pożywką dla mikroorganizmów takich jak błonnik oraz na podawaniu preparatów i żywności zawierających bakterie probiotyczne.Wpływ jednak na zawartość naszych jelit mają także składniki mineralne, o czym świadczą badania.
W badaniu kontrolowanym placebo z podwójnie ślepą próbą wzięło udział 62 zdrowych ochotników (30 mężczyzn i 32 kobiety)1. Przez pierwsze dwa tygodnie pacjenci przyjmowali placebo, a następnie podzieleni zostali na grupy: suplementowana 1000 mg fosforu/0 wapnia, 1000 mg fosforu/500 mg wapnia, 1000 mg fosforu/1000 mg wapnia na dobę w postaci fosforanu monosodowego i węglanu wapnia. Po okresie przyjmowania placebo oraz okresie suplementacji pobrano próbki kału do analizy. Oznaczono w nich zawartość krótkołańcuchowych kwasów tłuszczowych, zawartość tłuszczu w kale, skład mikrobiomu oraz cyto- i genotoksyczność wody kałowej.
Część przyjętego z dietą wapnia i fosforanów wytrąca się w postaci fosforanu wapnia, który z kolei może przyczyniać się do wytrącania innych substancji znajdujących się w jelicie. Początkowo sądzono, że fosfor stanowi konkurencję dla kwasów tłuszczowych i żółciowych, jednak później okazało się, że jest wykorzystywany do tworzenia związków z wapniem. Przy stosunku wapnia do fosforu 3:2 jedna część wapnia wytrąca się jako amorficzny fosforan wapnia sprzężony z glicyną, ale również z kwasami żółciowymi. Postawiono więc hipotezę, że jako niewchłaniany składnik może mieć wpływ na mikrobiotę jelitową. Stężenie tłuszczu w kale po ośmiu tygodniach interwencji nie zmieniło się. Wzrosło jednak stężenie wapnia i fosforu, co może wskazywać na powstawanie fosforanu wapnia. Stężenie krótkołańcuchowych kwasów tłuszczowych i octanu zwiększyło się znacznie u mężczyzn w grupie przyjmującej wapń i fosfor w proporcji 1:1 w stosunku do grupy suplementującej jedynie fosfor, lub 1000 mg fosforu i 500 mg wapnia. Ta grupa miała również istotnie inny skład mikrobioty jelitowej. Nie zaobserwowano istotnych zmian w grupie kobiet.
Te doniesienia oraz wyniki badań, do których odnoszą się autorzy, gdzie wapń z produktów mlecznych zwiększał odporność szczurów na infekcje salmonellą i stymulował kolonizację pałeczek kwasu mlekowego dowodzą, że wapń i fosfor mogą więc istotnie wpłynąć na rodzaj rozwijających się bakterii w jelitach.
