Choroby sercowo-naczyniowe związane z miażdżycą, w tym choroba niedokrwienna serca, udar niedokrwienny są najczęstszą przyczyną zachorowalności, hospitalizacji i umieralności w Polsce i na świecie. Do głównych czynników ryzyka sercowo-naczyniowego, obok nadciśnienia tętniczego, cukrzycy, otyłości i palenia tytoniu, należą zaburzenia w gospodarce lipidowej, zwłaszcza zwiększone stężenie cholesterolu LDL1.
Zaburzenia lipidowe są najczęstszym (stwierdzanym nawet u 70% populacji) i najgorzej monitorowanym czynnikiem ryzyka sercowo-naczyniowego (jedynie 1/4 pacjentów w Polsce i w krajach Europy Środkowo-Wschodniej osiąga docelowy poziom cholesterolu w lipoproteinach o niskiej gęstości [LDL-C]). W związku, z powyższym w zaburzeniach lipidowych rekomendowana jest intensywna terapia hipolipemizująca, która obejmuje intensywne leczenie statynami o dużej sile (atorwastatyna, rosuwastatyna, pitawastatyna) oraz leczenie skojarzone z innymi lekami, np. ezetymibem czy inhibitorami PCSK91,2,3.
Choroby sercowo-naczyniowe związane z miażdżycą, w tym choroba niedokrwienna serca, udar niedokrwienny są najczęstszą przyczyną zachorowalności, hospitalizacji i umieralności w Polsce i na świecie. Do głównych czynników ryzyka sercowo-naczyniowego, obok nadciśnienia tętniczego, cukrzycy, otyłości i palenia tytoniu, należą zaburzenia w gospodarce lipidowej, zwłaszcza zwiększone stężenie cholesterolu LDL1.
Pełna treść artykułu, wraz z załącznikami do pobrania, dostępna jest dla prenumeratorów czasopisma, po zalogowaniu się.
