Praca z pacjentem niezmotywowanym lub z pacjentem z tzw. słomianym zapałem jest jedną z największych bolączek specjalistów żywienia.

Emocje wpływają na wiele aspektów zachowań żywieniowych u ludzi. Ilość i częstość przyjmowania pożywienia oraz rodzaj wybieranego pokarmu niekoniecznie zależą od czynników związanych z potrzebami fizjologicznymi organizmu.

Asertywność − to umiejętność pełnego wyrażania siebie (swoich uczuć, opinii lub potrzeb) w kontakcie z innymi osobami., to umiejętność stawiania granic i dbania o swoją psychologiczną przestrzeń. Jaki związek ma bycie asertywnym z walką z nadmierną masą ciała? Niemały.

Obok powszechnie znanych zaburzeń, takich jak anoreksja czy bulimia, pojawiają się nowe, mniej znane, lecz równie niebezpieczne dla zdrowia. W artykule opisano nieklasyfikowane do tej pory jednostki związane z nieprawidłowymi wzorcami odżywiania się.

Co dzieje się za drzwiami gabinetu dietetyka? Jest to przede wszystkim relacja między specjalistą a pacjentem. Od jej jakości w dużej mierze zależy efektywność diagnozy i skuteczność terapii.

W maju 2013 r. Amerykańskie Towarzystwo Psychiatryczne wydało piątą edycję klasyfikacji zaburzeń psychicznych DSM (Diagnostic and Statistical Manual of Mental Disorders).

Natura dała nam dwoje oczu, dwoje uszu, ale tylko jeden język po to, abyśmy więcej patrzyli i słuchali, niż mówili.

Sokrates

Bez znajomości siły słów niemożliwa jest znajomość człowieka.

Konfucjusz

Osoby chorujące na cukrzycę typu 1 są w grupie podwyższonego ryzyka zaburzeń odżywiania (ZO) w stosunku do populacji ogólnej.

Tak zwanego trudnego pacjenta znają z codziennej praktyki specjaliści wielu obszarów pomocowych. Poniżej omówiono wskazówki dotyczące prowadzenia rozmowy z pacjentem wszystkowiedzącym w oparciu o zasady dialogu motywującego (DM).