Przegląd systematyczny i metaanaliza przeprowadzone przez Màrmol i wsp. dostarczają silnych dowodów na istnienie znaczącej insulinooporności u pacjentów z nowotworami, co otwiera nowe kierunki badań i potencjalnych interwencji klinicznych mających na celu poprawę wyników leczenia przeciwnowotworowego w tej grupie chorych.
Insulinooporność jest kluczowym czynnikiem patofizjologicznym w rozwoju zaburzeń metabolicznych. U pacjentów onkologicznych, u których współwystępują te zaburzenia, obserwuje się zwiększoną częstość nawrotów choroby oraz skrócony całkowity czas przeżycia1,2. Jednak w praktyce klinicznej ocena częstości występowania insulinooporności u pacjentów z nowotworami jest rzadko przeprowadzana. W 2023 roku Màrmol i wsp. podjęli się analizy częstości występowania insulinooporności w tej populacji, przeprowadzając przegląd systematyczny i metaanalizę. Wyniki przeglądu jednoznacznie wykazały, że pacjenci ze zdiagnozowaną chorobą nowotworową charakteryzują się wyraźną insulinoopornością1 .
Przegląd systematyczny i metaanaliza przeprowadzone przez Màrmol i wsp. dostarczają silnych dowodów na istnienie znaczącej insulinooporności u pacjentów z nowotworami, co otwiera nowe kierunki badań i potencjalnych interwencji klinicznych mających na celu poprawę wyników leczenia przeciwnowotworowego w tej grupie chorych.
Pełna treść artykułu, wraz z załącznikami do pobrania, dostępna jest dla prenumeratorów czasopisma, po zalogowaniu się.
