Jedną ze szkół psychoterapii, której metody i sposób widzenia problemu klienta można wykorzystać, nie tylko pracując psychoterapeutycznie, jest Terapia Skoncentrowana na Rozwiązaniach (TSR). System TSR jest wykorzystywany nie tylko w psychoterapii, ale również w opiece zdrowotnej, biznesie i pomocy socjalnej. To, co jest jej niebywałą zaletą, to możliwość wykorzystywania jego narzędzi w pracy z klientem indywidualnym, ale też w pracy z grupą. W psychoterapii jej założyciele rekomendują ją do pracy między innymi z osobami uzależnionymi, ale także osobami cierpiącymi na zaburzenia odżywiania, takie jak bulimia czy anoreksja.
Autorami TSR są Steve de Shazer i Insoo Kim Berg, którzy rozwijali swoje podejście w USA. Inspiracją dla nich była psychoterapia Miltona Ericksona. Praca w modelu TSR zakłada współpracę krótkoterminową, to znaczy taką, która osiągnie cele współpracy w możliwie najszybszym czasie.
Założenia TSR można zawrzeć w kilku kluczowych punktach:

Koncentracja na rozwiązaniach i przyszłości
Terapeuta lub inny specjalista, korzystający z metod TSR w pracy ze swoim pacjentem, powinien zwrócić szczególną uwagę przede wszystkim na planowanie przyszłości i zmiany oraz na rozwiązania, które w dosyć szybkim czasie pozwolą na realizację celu. W założeniu temu podejściu przyświeca myśl, że kierowanie uwagi na przyszłość jest bardzo bezpieczną strategią, ponieważ jest to stan, który jeszcze się nie wydarzył. Zbyt duża koncentracja na przeszłych doświadczeniach, zdaniem twórców TSR, jest ryzykowna, ponieważ może spowodować zatrzymanie pracy u pacjenta nad problemem, spadek motywacji i powrót do wspomnień, które mogą przypominać o porażkach. Zbieranie informacji o przeszłości powinno mieć przede wszystkim cel ustalenia dotychczasowych strategii, z jakich korzystał klient oraz zebrania informacji o zasobach klienta. Z kolei koncentracja na teraźniejszości powinna dotyczyć tylko etapu diagnozowania problemu i trudności, z jakimi klient przychodzi do gabinetu.