Dysbioza jelitowa jest uznawana za jeden z czynników ryzyka rozwoju chorób metabolicznych, w tym otyłości1,2 . W strategiach terapeutycznych tych chorób coraz częściej uwzględnia się zastosowanie probiotyków. Najnowsze badania podkreślają, że bakteria Akkermansia muciniphila może przynosić znaczące korzyści pacjentom z zespołem metabolicznym, m.in. poprzez udział w odpowiedzi przeciwzapalnej oraz utrzymaniu homeostazy jelitowej3,4 . Ponadto wykazano, że pasteryzowana Akkermansia muciniphila jest skuteczniejsza niż jej żywe formy. Dlatego też suplementacja postbiotykami, czyli preparatami zawierającymi nieaktywne (np. pasteryzowane) bakterie i/lub ich składniki, wydaje się obiecującym kierunkiem w terapii nadwagi i otyłości1.
Akkermansia muciniphila to bakteria gram-ujemna, która została wyizolowana w 2004 roku przez holenderskich badaczy. Należy do typu Verrucomicrobia i głównie kolonizuje jelito grube. Obecna jest również w mleku kobiecym, co tłumaczy jej występowanie w przewodzie pokarmowym noworodków 5.
Dysbioza jelitowa jest uznawana za jeden z czynników ryzyka rozwoju chorób metabolicznych, w tym otyłości1,2 . W strategiach terapeutycznych tych chorób coraz częściej uwzględnia się zastosowanie probiotyków. Najnowsze badania podkreślają, że bakteria Akkermansia muciniphila może przynosić znaczące korzyści pacjentom z zespołem metabolicznym, m.in. poprzez udział w odpowiedzi przeciwzapalnej oraz utrzymaniu homeostazy jelitowej3,4 . Ponadto wykazano, że pasteryzowana Akkermansia muciniphila jest skuteczniejsza niż jej żywe formy. Dlatego też suplementacja postbiotykami, czyli preparatami zawierającymi nieaktywne (np. pasteryzowane) bakterie i/lub ich składniki, wydaje się obiecującym kierunkiem w terapii nadwagi i otyłości1.
Pełna treść artykułu, wraz z załącznikami do pobrania, dostępna jest dla prenumeratorów czasopisma, po zalogowaniu się.
