Cukrzyca typu 1 (T1DM), zwana również cukrzycą insulinozależną (z ang. insulindependent diabetes mellitus, IDDM), jest przewlekłą chorobą o podłożu autoimmunologicznym, w której to organizm w wyniku błędnego rozpoznania własnych tkanek, błędnie atakuje komórki beta trzustki, prowadząc do ich uszkodzenia.
CZYM JEST CUKRZYCA TYPU 1 (INSULINOZALEŻNA)?
W wyniku autoagresji komórki beta trzustki tracą zdolność do produkcji insuliny, co objawia się jej niedoborem w organizmie i niesie za sobą poważne konsekwencje1. Niedobór insuliny w organizmie, jeśli nie zostanie skorygowany za pomocą odpowiedniego leczenia, przyczynia się do utrzymania wysokiego poziomu glukozy we krwi. Glukoza nie może zostać przetransportowana do komórek i wykorzystana na ich potrzeby energetyczne. Warto dodać, że brak insuliny, podobnie jak brak dostępu glukozy do komórek wzmaga rozpad innych składników odżywczych, jak tłuszcze i białka, jako alternatywnych źródeł energii. W wyniku ich rozpadu powstają ciała ketonowe (proces tzw. ketozy) które, jeśli utrzymują się przez długi okres, mogą doprowadzić do pojawienia się tzw. kwasicy ketonowej i ciężkich zaburzeń metabolicznych prowadzących do śpiączki ketonowej, a nawet śmierci.
Cukrzyca typu 1 (T1DM), zwana również cukrzycą insulinozależną (z ang. insulindependent diabetes mellitus, IDDM), jest przewlekłą chorobą o podłożu autoimmunologicznym, w której to organizm w wyniku błędnego rozpoznania własnych tkanek, błędnie atakuje komórki beta trzustki, prowadząc do ich uszkodzenia.
Pełna treść artykułu, wraz z załącznikami do pobrania, dostępna jest dla prenumeratorów czasopisma, po zalogowaniu się.
