Niewydolność przewodu pokarmowego charakteryzuje się brakiem możliwości wchłaniania wody, elektrolitów, składników odżywczych, witamin oraz białka, tłuszczu i węglowodanów w ilości zapewniającej podtrzymanie funkcji życiowych. Wyróżnia się trzy podtypy niewydolności przewodu pokarmowego, które różnią się między sobą czasem trwania¹. Typ 1 i 2 może trwać od kilku dni do kilku miesięcy, natomiast typ 3 jest przewlekły. Jednym z rozpoznań należących do grupy niewydolności przewodu pokarmowego jest zespół krótkiego jelita, który na skutek wspomnianych wcześniej problemów patofizjologicznych może prowadzić do poważnego niedożywienia.

Opieka dietetyka jest niezbędna w przywróceniu jak największej możliwości absorpcyjnej jelita na zasadzie jego żywieniowej rehabilitacji4. Szacuje się, że na świecie występowanie osób z zespołem krótkiego jelita to 3–4/milionów⁷. W USA w 2013 roku pacjentów z zespołem krótkiego jelita było 10 000–15 000, natomiast dokładna liczba chorych nie jest do końca znana⁶. U pacjentów z zespołem krótkiego jelita, którzy otrzymują żywienie pozajelitowe w warunkach domowych, przewidywaną 2- i 5-letnią długość przeżycia szacuje się odpowiednio na 80 i 70%. Warunkami, które determinują długość przeżycia pacjenta, jest pozostawiona długość jelita, wiek pacjenta, choroby współistniejące oraz doświadczenia zespołu prowadzącego⁶.

• zaburzeniach wchłaniania składników pokarmowych zależnie od resekcji danego odcinak jelita
• problemach żywieniowych pacjentów z zespołem krótkiego jelita
• postępowaniu dietetycznym w zespole krótkiego jelita